40. rocznica śmierci kard. Kominka
Dzisiaj mija 40 lat od śmierci kard. Bolesława Kominka, metropolity wrocławskiego, autora „Orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich” ze słynnymi słowami „Udzielamy przebaczenia i prosimy o nie”.
Urodził się 23 XII 1903 r. w Radlinie II (obecnie dzielnica Wodzisławia Śląskiego) jako syn Franciszka i Katarzyny z domu Kozielskiej. W 1923 r. ukończył Państwowe Gimnazjum w Rybniku, jako jeden z dwóch pierwszych polskich maturzystów, a następnie rozpoczął studia teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Święcenia kapłańskie przyjął w 1927 r. z rąk biskupa Arkadiusza Lisieckiego. Następnie wyjechał do Paryża, gdzie w Instytucie Katolickim przygotował pracę doktorską o filozofii Rudolfa Euckena z Jeny oraz uzyskał licencjat z nauk społecznych. Chociaż miał dalsze aspiracje naukowe został skierowany jako wikariusz do parafii robotniczej w Dębie (diecezja katowicka). Po krótkim okresie w 1930 r. bp Stanisław Adamski wyznaczył go do pracy w sekretariacie Akcji Katolickiej. Z zapałem organizował stowarzyszenia i zjazdy katolickie. Potrafił zachęcić do działania stosując nietypowe metody, pisał artykuły i broszurki pod prowokacyjnymi tytułami np. „Rola diabła w Akcji Katolickiej”. Przyszły kardynał w okresie wojny pozostał w kraju. Działał w swojej macierzystej diecezji. 15 VIII 1945 r. został mianowany administratorem apostolskim w Opolu. Pełnił tę funkcję do 26 I 1951 r., kiedy wraz z pozostałymi pięcioma administratorami apostolskimi został zmuszony do opuszczenia urzędu.
Przez kolejnych 5 lat pracował na terenie diecezji krakowskiej. Początkowo mieszkał na Wawelu, a w 1953 r. znalazł przystań w klasztorze Sióstr Urszulanek w Sierczy koło Wieliczki. 10 X 1954 r. otrzymał potajemnie sakrę biskupią w Przemyślu, konsekratorem był biskup przemyski Franciszek Barda. W 1956 r. został biskupem administratorem we Wrocławiu, a 1962 r. otrzymał godność arcybiskupa. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II. Był członkiem soborowej Komisji do Spraw Apostolstwa Świeckich i Komisji do spraw Prasy i Widowisk. Został także powołany na członka papieskiej komisji „Justitia et Pax” oraz na członka Sekretariatu do Spraw Niewierzących. W 1965 r. był głównym inicjatorem i autorem „Orędzia biskupów polskich do ich niemieckich braci w Chrystusowym urzędzie pasterskim”. Przyczynił się do unormowania stosunków dyplomatycznych między Polską a Niemcami i unormowania granic diecezji zachodnich w 1972 r. W latach 1956-1972 był przewodniczącym Komisji Episkopatu do Spraw Kościoła na Ziemiach Zachodnich i Północnych, a od 1957 r. przewodniczącym Komisji Duszpasterstwa Ogólnego Episkopatu Polski. 5 III 1973 r. papież Paweł VI kreował go kardynałem. Zmarł 10 III 1974 r., został pochowany w Katedrze Wrocławskiej.
Więcej informacji na stronie www.kardynalkominek.pl