Natalia Gorbaniewska (1935-2013)
Natalia Gorbaniewska razem z sześcioma kolegami i koleżankami 25 sierpnia 1968 roku na Placu Czerwonym w Moskwie wyszła na demonstracje protestu przeciwko agresji wojsk Związku Sowieckiego i jego satelitów na Czechosłowacje.
Tego głosu protestu mimo wysiłków propagandy komunistycznej nie dało się zagłuszyć, mimo surowych represji nie dało się złamać uczestników protestu. We Wrocławiu, mieście, które Natalia uważała za swoją „drugą ojczyznę” w dniach 29-30 listopada 2014 roku zebrali się weterani walki z komunizmem, politycy ze wschodu, ich głos protestu jest dziś zagłuszany we własnej ojczyźnie, tak jak głoś Natalii prawie 46 lat temu.
Głównymi elementami „Dni pamięci NG” byłoodsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej Natalii Gorbaniewskiej, konferencja „Przeciwko Wojnie i Nienawiści”, pokaz filmu „Paralele, wydarzenia, ludzie” i wieczor wspomnień z recytacją jej wierszy. Ważnym elementem obchodów „Dni pamięci NG” był aspekt pacyfistyczny, protest przeciwko wojnie, to, co na pewno zrobiłaby Natalia, gdyby nie jej za wczesna śmierć.
Wrocław nie przypadkowo był zaproponowany na miejsce przeprowadzenia „Dni pamięci NG”. Natalia była przez laty szczególnie związana z tym miastem. Była od początku przewodniczącą jury Nagrody Literackiej Europy Środkowej i Wschodniej „Angelus”. W roku bieżącym przyznana została pierwsza edycja honorowego wyróżnienia „Angelusa” – Nagroda Czytelników im. Natalii Gorbaniewskiej. Natalia aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym stolicy Dolnego Śląska. Tu kierowała warsztatami poetyckimi dla rosyjskich tłumaczy poezji polskiej, publikowała swoje książki.